Emanet Sevda

Çok aramıştım yıllarca,
hep durmadan bakmıştım etrafıma,
yaşadığım şehrin her sokağında,
seni de aradım sevdamı da.
Demek ki değilmişsin yakınlarımda,
geçmiş günlerin acısını çıkarırcasına,
öyle çıkmıştın ki karşıma,
benliğim artık dönülmez bir yolda
Bir sevda masalı başladı seninle,
sen yanımda; ellerin ellerimde,
umurumda değil dünya yok olsa bile
Masalımda mutlu son aradım,
mutlu son yoktu ağladım.
Kendimi aşkın saflığına bırakmıştım.
Gerçek sevenler saf severmiş,
sevdan gönlüme emanetmiş.
Anladım sen de gideceksin yalan aşklara
Gidene dur demem asla ama
Emanet sevdanı bende sakın unutma
Benden uzaktı geldiğin o yer
Sandım ki uzakları gelecek kadar vermiştin değer
Sen de herkes gibiymişsin meğer.
Verdiğin sözler de yalan; yalanmış meğer.