Emeklesek de mi Uyusak
Mayası kaçık bir pazar düşün.
Bit pazarı lokumcusu,
İkinci el temiz beyaz önlük.
Ve maviyi kıskandıran bir deniz.
Yelkovan kuşları diyor Orhan Veli,
Kolumda asılı geç kalmışlıklarım.
Sağ cebimde karınca emeklemesi,
Emekliyim de,
Şu sıralar azaldı iyice sayıları.
Aklımda fırtına Rasim'in mekanı.
Ellilik yetmiyor uyutmaya emekleyen adamı.
Arzu/hal aktı dile,
Radyoda Müzeyyen döktürüyor son sesle
Garson getiriyor hesabı bir kese mum ile
Karıncalar delip geçti cepkeni yine...
Gülümsetti yine kalemin dostum. İyi geldi sabah sabah. O değil de sen de emekli oldun mu yoksa "emekleme.." kelimesine uysun diye mi yazdın öyle? Daha gençsin o yüzden dikkatimi çekti:)) Ahengi... Kurgusu... Örüntüsü... Çok sıkı şiir yine. Var olasın adaş.