Emirvari

Otur, sadece otur
Aşk kokan güllerden daha kırmızı
Ayakları sümbül dalından daha narin
Sandalyenin üstünde sadece
Otur...

Gecenin sessizlikleriyle
Sessizleştir sende kanayan yaralarını
Ve çek tetiğini hayatın
Ama sessiz
Seslenimlerinle ürkütme hayatı

Buz kadar keskin ol
En az onun kadar kaygan ve mavi
Göğe uzanır gibi yap
Çek, kopart arşın bağrından bir se/mavi

Mahçup olma, dön
Gelişlerin hep daha acımasız ve sert olsun
Dünya'nın etrafında sen de dön
4 mevsimi bir bünyede
Yaşat şu kainata

Nefesini verme gamsızlara
Suskun gecelerde saldırırlar sonra
Kağıt gibi nankördür onlar da
Keserler
Yakarlar canını

Sözlerin sözsüz olsun
Ama yalnızca özlü
Gözlerinin imzasını at
Sözlerinin dokunacağı yere ki
Olmayan sabahlar, dönsün gecelere...