Emsal

Ruhum şu an ıssız caddeler gibi
Bir uçtan bir uca, bak gözlerinle.
Külleniyor aşkın, neyse sebebi?
Sözlerinle üfle, yak gözlerinle!

Fısılda ne olur birkaç hoş nağme!
Sevince dönüşsün elem hengâme
Okursan, gözlerim en güzel nâme
Dikkat, yel atmasın, çak gözlerinle.

Neyin var benimle hep bölüşürdün
Bakmazsam gözüne donar, üşürdün
Sebep ne, ağına böyle düşürdün?
Ne ektin kalbime, fak gözlerinle?

İnanırsan ömrüm hicran bu gamla
Ayrılığın denktir sanki îdamla
İstersen canımı al damla damla
Hasret mezarına sok gözlerinle!