En Çok Seninle Konuşmayi Özledim,bir Otobüs Yolculuğunda

En çok,seninle konuşmayı özledim
Bir otobüs yolculuğun'da
Anne,derdin
Ne çok ışık yanıyor,bu şehirde......
Her karanlık,bir alaca akşam'ı örtüyor

Yollarımız,niye ayrı.....
Susardım
Ve sana,pencereden hayatını gösterirdim

Özlüyorum,ilk aşk,neden yakıyor......
Git,derdim
Bir kez gidebilirsen,kolay,dönersin

Başka şehirler ,yabancım.....
Sen içindeki ışığa bak,derdim
Asıl olan sensin, yaşam ardında duruyor
Ben ise, hep buradayım

Bir otobüs bileti'ni,cebime koyup
Birde yalnızlığımı almadan, yola çıkmam
Sen,yüreğim kadar yakınsın oğlum
Hatta,yüreğimsin

En çok,seninle konuşmayı özledim
Bir,otobüs yolculuğun'da
Ellerim kadar gereksin bana
Gözlerim kadar gerçeksin

Hangi şehirde,uyansam
Biliyorum,uzaklığını
Hangi şehri terk etsem
Tek kendimi,terk edemedim
İçine sarıl deyişim,bu yüzden

Özlemin yüreğimin,bir köşesinde,gerisi yangındır,oğlum....
09.Mayıs.2008