En Kötü Dileğim

Ne kötülük vardı, seni sevme cüretini göstermekle
Gözlerin de var olan, tüm değer yargılarımı
Ve üstüne konulmuş, bir sevgi yumağı
Yüreğimin dehlizlerinde, gelgitlerin çırpınışı
Seyrederken seni, gözlerimin önünden kayıp geçişini

Ellerimde yokluğunun acı bir resmiyle
Ve yanağına kondurmak istediğim, küçücük bir gülümseme
Ne vardı bunda, sana değer vermek, şuursuzca görebilmek
Kusursuzca, engelsizce ve bilinçsizce adını sayıklayabilmek
Ve seni senden, daha fazla sevebilmek

Ben sende hiç kötü görmedim, göremedim
Yani sende, ufacık bir sevgi tohumunu ekebilseydin
Küçücükte olsa, dalıp baksaydın gözlerime
Ve aksaydın, içimdeki sahillere denizlere
Sayabilseydin, yüreğimde ki aşk zerreciklerini
Öpüp koklayabilseydin, içimdeki kendi kokunu
Ve birazcık okşayabilseydin, umutlarımı
Bir sevgi olasılığını, verebilseydin gönlüme
Zaten, aşk kitaplarında hep böyle yazılmıştır
Çok seversin, ama az sevilirsin

Biliyor musun, bir hayat yazıyorum artık
Seni, gözlerini, gül yüzünü yazıyorum
Ve iyiliğin tüm hallerine bürünmüş olarak yazıyorum seni
Ben seni sevmişim, sende beni
Ve gecenin soğuk karanlıklarında, ısınırdık aşk sözcükleriyle

Yazarken hayatı, sadece sayfa aralarında kaldı, hayallerim
Sana beddua etmeyi çok denedim
Seni kötü bilmeyi,
Dünyanın en kötü insanı bilmeyi, çok denedim
Ve sana bu dünyada, en kötü dileğim
Mutlu olmandır