En Sevgili'ye..peygamber'ime

En büyük sevgilinin sahibisin sen!
Rabbi'mizin bizi kendisiyle yoluna davet ettiği,
Göklerin Rahmeti,yerlerin Merhameti..
Seni anlatmaya sözler kafi olabilir mi??..
DUY SESİMİ..
Sen gittin..Her yanımız sardı yetimlik,
Bir tarafa dönsek başka,
Diğer bir tarafa dönsek başka sevimsizlik!!..
Sen gittin gideli;biz dünyalıklara yenildik..
Yetiş EY NEBİ!!Biz de seni sevgili bildik!!

Bazen isyan derecesine geliyorum..
Rabbimm!! diyorum;
Niye bizi onu görmekten,
Bastığı yerleri öpmekten mahrum bıraktın??
Niye yaslandığı ağaç olmaktan,
Gölgesine aşık kalmaktan,gözlerine dalmaktan...
Niye O'na hasret yaşattın??
Ama birde davetin zamanına baktımm..
Ya sana inanmayan gafillerden olsaydımm..
Tövbe dedimm;kendimi yoluna serdimm..
Tövbe dedim;sensizliği yenip kapına geldim..
Sen'den öksüz,Sen'den yetimiz biz..
Biz herşeyden geçtik,bir Seni isterizz..
Sen'de bizi sev,Sen'de bizi iste..
Mahşer gününe erdiğimizde sar bizi,layık gör kendine..
Doğarken de,ölürken de olduğun gibi;
İlle de Ümmetim,ille de Ümmetim de..
Ümmetin olabilmeyi nasip etmesi için Rabb'imize Sende amin de!!
Amin de ki;rahmetler yağsın üzerimize,
Rahmetler yağsın ki ayrı kalmayalım Ahir'de..

Ahh!!bizim için yaptıkların yok mu??!!
Ettiğin dualar,döktüğün yaşlar,
O kendini bilmezzlerden yediğin taşlar..
Bilmem layık olabilecekmiyiz biz aciz kullar?
Sen;alemlere rahmet,gönlümüzde ki hasret!!
Gel kıl şefaat..
Gel ki ömrüm bulsun sonsuz bir huzurat..
'bir mum diğerini tutuşturmakla ışığından kaybetmez!!'der Mevlana!!
Sen'in Nur'un mum mu ki?
Sönemez milyonlarla!!
Bırak yansın bu milyonlar o güzelim sevdanla!!
Yansın da varsın sana..
Yana yana Aşk'ınla..