Encâm-ı Kâr
Salacakta yunacak son kez
yaşamdan kopan argın elleri
yıldız yanığı saçlarının küllerini
rahmetin taradığı gibi ...
Son kez kardan bir libas saracak
tinsiz , sararmış , mum gibi eriyen
yorgun teni ...
Toprak basacak nemli göğsüne son kez
kirden ve pastan arıtmak için naçiz bedeni
Son kez lâcivert bir atlas örtecek
selvinin gölgesinde dünü uyutmak için
yarınların gözlerini ...
yarınların gözlerinden baktım da şiire...özlemişim seni be ilaydam... güzeldi, hüzündü.. yüzünü hatırladım o gülümseyen gözlerini şimdi...
sevgimi bırakıyorum sayfana melek... tebriğim çookkk👍👍👍👍👍
Tuhaf bir etki bıraktı şairem...
özlemiştim kelamını... tebrik ve sevgimle daim.
ne iyiki varsın sen Alicengiz ...
sevgiyle
... ki hüzzam bir unutuluş sarmış örselenmiş baharların leylak kokulu kadınını kalem gibi parmakları ile yüz çizdiği adamın düşünde bir minneti büyütür gibi bir nimeti öper gibi kirpiğinden geçerdi yorgun gözlerle...
...yarınların gözlerini kapayanlar bilir , aşk'ın bitmeyeceğini...
sevgi ile...