Ender'e Mektup

I
bahar kapıyı çaldı
sabahları kuş sesleri daha çok
geceleri derinleşen muhabbetlerimizi andırıyor artık
bir tren daha kalkıyor en sarhoş haliyle
İzmit'in güzel zamanları , istasyon zamanları yani...
sahillerde dibinde kaybolma zamanları şişelerin
geç kalma zamanları son banliyö trenine
vagonlar kadar sallanma zamanları düşüncelerde

Mavi trenin hiç bitmeyen İzmir'i gibi
bugün,
biraz daha geçmişe gömüyorum kendimi...


II
Çark caddesi daha yalnız şimdi
Kalabalığa ayak uydurmaya çalışan
ve sonra , beceremeyip ilk sokaktan
kaçışlarımızı andırıyor hala
ardında bıraktığın gölgelerin
yarıda kesilmiş yürüyüş kollarını tamamlamakta
çark etmekte hiç bitmeme uzunluğunda.

selamlaşmaların eski mecali kalmadı,
bütün gülümsemelerin altında
ikinci el merhabalar satılığa çıkarılmış
şöyleki;
bir portakal dilimi ne kadar tamamlıyorsa
ait olduğu vodka bardağını
insanlar, kendine gelememenin sarhoşluğunda
birbirlerini tamamlıyor.
ve ben
İstanbul gibi düşünüyorum böyle zamanlar
kaçıp gitmeli diyorum
saatlerin önemini yitirdiği
bir dakika sonrasının bile düşünülmediği
zamanlara sığınıyorum.

bahar kapıyı çaldı Ender,
ama güneş eskisi kadar sıcak değil
hiç bir şey eskisi kadar sıcak değil
dostane görünen bütün yüzlerin
elleri kirlendi ,
buz tuttu kökünden insan yürekleri

III
Edip biraz daha yalnızlaştı,
iki kişilik yalnızlığında
bir tragedya daha yazdı
bir daha aşık oldu
bir daha doğdu
bir daha öldü Edip
Çağrılmayan bütün Yakuplar adına...

odalar biraz daha yüz tuttu karanlığa
sevgililer ayrıldı , ayrılıklar kaldı
kimse mutlu değil bu zamanlar
bir kukla gibi iplerimize esiriz hala
o kadar rutin ki her şey
köşesini dönmeden daha sokağın
bir kedinin beni çizmesi bütün kıvrımlarıyla
ve yeniden doğurması beni
hala aynı
değişen tek şey zaman , zamanla
savaşan birer asker olduk sonunda.

Mavi durak bıraktığın gibi
bir ara rengini siyaha boyadım
oluşan bütün insan kuyruklarını kestim,
dolmuşlara insan yerine , ahlak yükledim
susadım,
aklım tamamlamışken bu çerçevede kendini
bitmesini istemediğim rüyadan uyandım.
Mavi durak hala mavi.

Sakarya,
Farsça'dan kalma
bir mesnevi gibi hala
bütün beyitlerinde yalnızlık
ve kasvet bulunmakta...


23/04/2013
Ender Özdemir'e