Enkazda Açan Umut / Azra

Azra, henüz 14 gün görmüştü dünyada
Ya sonra, saatler 13:40 sularında
Derinlerden kırk kırılma oluştu toprakta
Yerden yükseldi çığlık gökten aşağıya
Toz bulutu altında oluşan ölüm çukurunda
İnsanlar değil enkaz altında
Atan kalpler ve soğuk nefesler bedensiz ruhlarda...

Annesinin o kıyamet anında
Azra idi yalnız aklında
Öyle sarmaladı ve çelik çeper oluşturdu ki bebeğinin etrafında
Dünya yıkılsa da üzerime, görmesin gözüm
Azra'sız bir gün daha dercesine beton yığınlarına
Siper etti gövdesini ve bir vaha oluştu Azra'ya...

Sarsıntı 25 saniye sürdü uzaktan bakana,
Oysa gerçek öyle değildi yaşayana
Azra daha 14 gün görmüşken dünyada
İşte o sarsıntıyla geçirdiği zor anda
Küçük bedeni 25 yıl daha
Yaşamıştı zamanın bast'ında...

Dile kolay, söze ve şiire kolay
İki gün tamı tamına iki gün mucizevi bir olay
Anne ve Azra bebek sarmaş dolaş
Enkaz altında bildiğimiz anlamda
Belki de Rabbin cennetten bir köşe olan fanusunda
Anlamadığımız bir mekanda
Umutla, duayla beklerken zifiri karanlıkta
Şükürler olsun bir ışık belirdi yıkıntı arasında
Azra'nın ağlaması duyulmuş/duyurulmuştu
Bekleşen insanlara...

Umutlar yeşermiş ve kök salmış enkazın altına
Azra bebek bir kere daha gözlerini açmıştı dünyaya
Gözyaşları ve sevinç ile hoş geldin denildi umut goncasına
14 gün sonra ikinci kez doğdu enkazın rahminden
Allah korudu açıkça bu büyük depremden...

Azra umut oldu Van için
Ülke için ve enkaz altında bekleşen tüm gözler için...
Ağladı aydınlığı görünce
Tabi doğaldı doğum sancılı geçince
Azra ile tüm umutlar yeşerince
Yardım için güç geldi bileklere...

Sonra, kurtarıldı anne
Allah'a tevekkül edince
Ölümden korkulur ne diye
Dercesine annenin hüzünlü yüzü
Bebeğinin sesi ile yüreği gülünce
Çiçekler açtı enkazlarda Azra ve annesi bir araya gelince...

Azra kadar şanslı değildi Yunus ve Serhat
Enkaz altında solan küçük ve körpe hayat
Gül olup Cennette açtılar ölüme inat
İnşallah geride kalanlara olurlar şefaat...

26-10-2011