Er Kalsana

Nerelerdesin sevgili hangi dağ seni saklıyor
Hasret dumanımı görüp uzak yollardan gelsene
Yapayalnız gurbet elde bu garip seni bekliyor
Yanaklarımı dağlayan gözyaşlarımı silsene

Hasretin ekmeğim aşım, aşkınsa tuzu biberi
Yutkundukça kanatıyor yakıp geçiyor içeri
Ayak tabanımda diken gitmem bir adım ileri
İrine dönmüş yarama bir parça merhem çalsana

Geceler nasıl yıldızsız olmaz bende sensiz olmam
Hep yarım kalır bir yanım sensiz derya olsa dolmam
Uçup gelsen seherlerden goncalarım açar solmam
Sen ay parçam güneşim ışık saçarak gülsene

Gözden ırak olan kalpten düşer derler benden asla
Meğer gurbet örtemiyor aşkı ne kirle ne pasla
Bitmez sana susuzluğum versen de avuçla tasla
Okyanuslarını yanan bağrıma doğru salsana

Şükür olsun nasibimmiş bu aşk bana sevgili yar
İçim içime sığmıyor yağıyor har üstüne har
Dağa taşa haykırırım etmem bunda en ufak ar
Sana muhtaç kimsesizi tenha yerlerde bulsana

Doksan dokuz kere anar doksan dokuz kere ağlar
Layık olmayışı kınar nedametim yürek dağlar
Aşkın can kastına sınar darında ipimi yağlar
Ben ömrümü adamışım sana cananım bilsene

Ne getirsem huzuruna zaten senin mülkündür yar
Bu kuru canımda senin eserindir halk'ındır yar
Sana aşık olan bu kul, ne en son.. ne ilkindir yar
Acziyetimi rızanı gösterip mesrur kılsana

Ense köküm şah damarım sen evvelim ahirimsin
Bitmez seni isteyişim sen batınım zahirimsin
Sen ki Rahmansın Rahimsin sen sebebim mahirimsin
Son nefesimde adını söyleyen dilim olsana

Bütün alem düşman olup üstüme üstüme gelse
Bu sevdamla alay edip katıla katıla gülse
Sen varsın sen yetersin keşke herkes bunu bilse
Merhametsiz gönüllerin sarp kayalarını delsene

Sırlıses'te bitmez dilek iyi kötü durmaz yazar
Seni bilmezden gelene öfkelenir bin kez kızar
Korkma elbette bulunur her ademe boş bir mezar
Özüyle sözüyle doğru huzurunda er kalsana