Erenler Bahçesi
Ben taşradan güller derip gelmedim,
Erenler bahçesi gül kokar diye.
Zanna kapılmadım, şüphe bilmedim,
Bu kapıdan giren fit sokar diye.
Yamalar yırtarken, dikiş sökerken,
Beden sendeleyip, yere çökerken,
Elime ne alsam, kırıp dökerken,
Başıma kakınçtı, hep sakar diye.
Seher vakti aşk yelleri esti mi?
Açlık bezirgânı yolu ketsimi?
Attım çıkınımı, kırdım testimi,
Bu dergâhın suyu gür akar diye,
Evvel sanırdım ki Haktan ıraktım,
Şeytan ustam idi, ona çıraktım,
Eski bilişleri dışta bıraktım,
Ola ki arifler hor bakar diye.
Yöneldiğim taraf yönsüz bir yöndü,
Yolum karanlıktı, mumum da söndü,
Gözlerim bir munis ateşe döndü,
Gönül kandilimi tez yakar diye.
Kâğıtsız varaksız kitap okundu,
Söz ağızdan gelip cana dokundu,
Kalbimdeki sevgi evvel çok-undu,
Şimdi bire indi, tek vakar diye.
Kalbimi; yaratan aşkıyla dildim,
Gönlümü o yüzden yaralı bildim,
Ezberleri bozdum, taklidi sildim,
Kulluk yaftasını Rab takar diye.
27.02.2011
👍👍👍her türlü çirkinlikten arınmışlığın resmidir. kutlarım değerli ağabeyim.
şiire sevgiye hakikate doyuran kaleminizle müdaviminiz oldum bu sayfaya... saygılar..