Erkan

Ruhumun yıpranmışlığıyla dökülü verdi sağanaklarım.
Ağladı gözlerim senin gidişlerinin arkasından sessizce...
Dayan yüreğim dayan, ağlayan nağmelere
Yokluğuna alışmak gerekir ıssız gecelere..
Olsun be kader olsun, hasretlere gem vurdum.
Can dost dediğim sevdalara bıraktım yalnızlığımı..
Ucurumun kenarına itilmiş bir yolcuyum sayende zalim...

Elbet acısı ölüme kucak açarcasına. çileler döküldü ardından,
Rüzgarın fısıltısı kulaklarıma işliyor, yokluğunu sevdam.
Kaybolmuş bir kentin ışıklarında,döküldü gene sağanaklarım sevdam.
Ağladı duygularım içini çeke çeke..
Nedensiz gittiğin o günden buyana hayırsız...

Ay ışığı gözlerine bakmak isterdim saatlerce.
Yokluğunu yıldızlara anlatmak isterdim avazım çıktığınca..
Denizlerin dalgasından gelecek haberleri bekledim sabahlara kadar.
Issız gecenin olmayan sabahında
Nasip kısmet değilmiş, bir sevdiğim olsun istedim sadece yar.....