Erken Bitti

Aklımda yalnızlığın çıkılmayan zirvesi,
Gönlümdeki çıldıran son, sabrımın çilesi
İçimde sevdaların her dem nahoş cilvesi,
Ne vuslatsız, arsız zamana düştüm sevdalım.

Sararmasa gül benzim, safsatalı hayatta.
Çıldırmasa loş perdem, ayyuka kansa hatta.
Sırrıma ererse canlar, vicdanlar, hoyratça.
Bozulmadan bostanım, yere düşmez erkânım.

Gözyaşlarım çare mi tükenmeyen derdime.
Efkârın çılgın dalgası sığar mı bendime?
Bir çıkar yol bulamıyorum, kendi kendime.
Saadet gelse nafile, erken bitti zamanım.

Hicranım ufkuma değmez oldu, sen gidince.
Ömrüm çalaba döndü, gözümde yaş bitince.
Hanlık sarayım el kapısında eriyince,
Dört duvarı baştan aşağı boyadı, kanım.

23 Eylül 2002
Ahmet ÖZTEK