Esaret

Aynı mekânda, ayrı dünyalar varmış, bak!
Hepsi de dönermiş gibi yapar zaten,
Postacı olmak, yetmiş yıla anca gelen,
Bir kuyruklu yıldıza kalmış.

Oysa ikimiz de bağlansak bir kördüğümle,
Ağır taşlara biniversek, deryanın dibine batsak,
Yani boğulsak aynı zincirde,
Hiç kuşku yok, sevda kazanırdı yine,
Yosun tutsa da yüreğimiz;
Bir deniz yıldızının keyfine kalırdı umudumuz.

Zulüm kol geziyor işte;
Zalime de köle gerekmiş,
Dünyada neden esâret var böyle;
Yürek niçin özgür değil?

Zincir bozan bir sevdâ bu, yârini acıdan kurtaran,
Yani, başka bir seven var, yüreğinden
Bilse; ne kadar derinden,
Çok derinden azizim, tam kalbinden.

04.02.2008 -2009