Eşeğe Hakaret
Allah yaratmış o güzel canı,
Kimsenin hakkını yemiyor ki.
Dili söylemez yok ki irfanı,
Kimseye sen şöyle demiyor ki.
Köle olmuş ora bura yük çeker,
Nereye sürsen oraya gider,
Ahıra bağlanmış derbeder,
Ben acık tıydım demiyor ki.
Ben bu yükü çekemem demez,
Mayısının üstüne yatmak istemez,
Sahibini de bırakıp gitmez,
Zerre nankörlük etmiyor ki.
Kendini bilmeyen eşşoğlu der,
Aklınca karşıya hakaret eder,
O kadar yararlı olabilseler,
Bazısı o kadar olamıyor ki.
Sesi gürdür fizanı bulur,
Aşık olunca gazeli okur,
Kıyma içi sucuk ta olur,
Kadıya şikayet edemiyor ki...
Eşek dediğin yolu izi bilir En fazla yokuşu 0/0 7 eğimdir Gittiği yoldan evini de bulur Bazısı eşşeğin postu bile değildir.
Tebessümle okudum. Bu güzel şiirinizi kutluyorum gönülden Gün Eksilmesin Pencerenizden
Saygılar Sevgiler
Eskiden köylerde en değerli şeydi eşek. Dağdan odun yüklerdik onunla. Ne güzel ifade etmişsin şiirde hocam. Dilsiz diye eziyet etmemek lâzım. Sahipsiz değillerdir. Sahibi yüce Allah var. Kalemin daima yazsın üstadım.