Eşeklik Yakışır
Diyardan diyara kitap taşıyan eşek miyim
Çile çile inleten kahırlara döşek miyim
Emek emek çalışırım boş benim emeklerim
Yaşıtlarım koşar gezer ben hala emeklerim
Gündüzlerim geçip gitmiş niye beni terketmiş
Gecelerde yaşamak güneşe hasret benimmiş
Bir zamanlar ümitlerle beklerdim geleceği
Düşlerime girerdi iyiliklerin meleği
Şimdi hüzünlerden çorap örüyorum başıma
Kimse duymuyor feryadı bakmıyor gözyaşıma
Yükledikçe yüklüyorlar ağır yükleri bana
Eşeklik yakışır sana gülüm diyorlar sana
Olsun olsun umut ışığımı söndüremezler
Bu yola baş koydum ne yapsalar döndüremezler
Yokuşlardan sonra ben göreceğim inişleri
Acunu inleten sancıların var dinişleri
Zifiri karanlığın ardından sabah olacak
Benim de üstüme ışıl ışıl güneş doğacak
Şiir çok güzeldi
Devamını dilerim... 👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍
Yokuşlardan sonra ben göreceğim inişleri Acunu inleten sancıların var dinişleri
Zifiri karanlığın ardından sabah olacak Benim de üstüme ışıl ışıl güneş doğacak
Sabrın sonu selamettir demiş atlarımız.Tabiiki her iniş önce yokuşunu çıkmayı gerektirir. Umut insanın her zaman yoldaşıdır,yoldaşı kaybetmeyelim.Ve dizlerdedeki karamsarlığı sonunda umudun ışıkları aydınlatmış. Tebriklerimle. Sevgiler,Saygılar kaleme..