Eşikler

Beden önden gidiyor 

Ruh kapıyı kapatıyor

Eşiklerde tanışıyorum 

Kendi kendimle...

Beynim kaynana-gelin uçurumunda

Atla atla diyor kalbim durma atla

Vicdanım kaşları çatmış 

Parmaklarım hesapta

Kaç Hezarfen sağ çıkar 

Çıkmaz biliyorum

İnadın selfisi bu

Kendi kendimle atlıyorum

Kalmıyorum eşiklerde...

Tatlı sert bir kucakta uyanıyorum

Kulaklarım duymuyor dolu dolu

Şiirler akan el yazması bu şelalenin

Eşiğinde boğuluyorum ağlayarak

Gözyaşlarım karışıyor şiirlere...

Ruhum kalemi arıyor

Bedenim beyaz bir sayfada sarılı

İmgelerim miras eşiklerde...