Esir

esir-1

hayata gözlerini açtığında
küçücük bir yorganda
üzüntü ve açlıkla
karşılaştı dünyada

esir-2

yalnız kalmış bu dünyada bir nefer
yeniden başlarmış bu dünyaya her sefer
geçmişim, dediği bir oraya bir buraya hep sefer
istediği yalnız bir dostmuş bir nefer

bir kömürün ocağında başlamış işe
tutunmuş ümitlerine dört elle
nöbetçinin kızı gülsüme
vurulmuş tüm kalbinle

sabahlar akşam olmaz
akşamlar ağarmaz olmuş
gördüğü bir çift göz
hayatın anlamı olmuş

sonra düşünmüş kendi kendine
söylesem sevgimi acaba ne der diye
paydos zili yüreğinin derinliklerine
bu aşk imkansız demiş süzülee süzüle

bir gün kızda görmüş bizimkini
oda vermiş nefere kendi kalbini
nöbetçide eski toprakmış hani
konuşmuş bir gün bizim neferle
ve olmuşlar aşıklar birbirinin esiri