Esir Düştüm Sensizliğe 2

Koyu karanlıklara serdim yokluğunu
Gideceğim zaman baktığımda sonbahar hüznüyle sarılmış gözlerine
Ne umut vardı satırlarımda nede huzurum vardı rengini yitirdiğim hayatta
Gitmişti herşey seninle birlikte...


Sönmüştü ışığını umut saydığım yıldızımın aydınlığı
Abıhayat bile içsem ellerinden
Sönmüştü artık ve bitmişti artık
Yüreğimin açık mavi satırları...


Belki bir ümit var dedim gözlerinde
Umutlar besledim yeşile
Ne bir gelen ne bir giden vardı umutlarıma
Yemyeşil sitemlerden başka...


Adı sanı yok şimdi beslediğim aşkın
Senli şiirlere saklandı gözlerin
Şanı şöhreti bitti aşkımın ansızın...


Ve yine hüzün ve yine ayrılık...

Ayrılık işte bu zamanı belli değil
Kırılır hayallerim yazdığım her bir satırda
İşte yine bir son
İşte yine sana elveda....