Esirgenen Aşklar

Ölüm ki
Kadife kesede saklı
Dizeleri öpme anıdır
Şiiri hep Braille Alfabesi
İle okusun aşıklar
-O aşıklar ki
Seyir defteri hüznü bırakırlar
Çapa demiri ucuna
Ceylan ürkekliği ile
Yalnız
Ve
Asi

Şimdi şarkılara karışır adımız
-adımız ki
Yasak elma tadıydı
Tam ortasında
İlk yaz sevmelerin
Büyükçe bir C
Sonra Z
Sonra H
Notalar
Damlar sızılı bir şafak vakti
Göğüs kafesimize

Kaç zamandır
Ayraç aymazlığına kanmışım
Küsmüşüm kitaplara
Nedense
Kaldığım son satır
Kocaman bir im bıraktı
Ellerimde
Yorgunum
Çok yorgunum

Benim kimsesiz çocuklarım
Hasan ve Zehra
Yağmuru tekrar dolduruyorum
O saçak altı cam kavanoza
-Saçların uzamış
-Bu haftada geliyorum oğlum
Esirgeyen Küçükyalı
Şimdi bir aşkı yeniden
Öpen
Bardak bardak
Demir'den
Gözyaşı deresidir

Sürgülü kapıların ardında
Mimoza çiçeklerim benim
Kendi halinde usul usul
Kazırlar güne sayıları
Dünya gözü
Uzunca bir cümledir
-ki bu yüzden
Şairler
Gözün ferinde giderler
Parmak ucuna
Alfabeden
Bir çift üşüyen yürek kalır...