Esirken Yanlızlığa

ne kadar yer etmişliğin var kalbimde
şöyle bir saysam sana ,
ne kadar gözyaşı döktüm uğrunda
inadına anlatsam sana,
ne kadar kadın sevdin benden sonra
ilk defa gerçeği söylesen bana,
ezberken sen yüreğimde
boşluklara attın ya o sonbaharda,

esirken yanlızlığa
alışmışken varlığına
kibirimden
sadece gözlerimle doğruyu söylerken sana
bırakıp gittin ya
uçurumdan beni atarcasına,

rüyalarımda tuttun ya elimden
sevdin ya doya doya
varlığını hissettirdin ya,
yaşatmaz ettin ya dünyayı sensiz
yaşayamaz ettin ya beni sensiz,
sensiz şiir bile yazamaz ettin ya beni

şimdi sadece sövüyorum bu sahte hayata..

sövüyorum
seni yaşatan
beni hayalet eden bu hayata.....