Eşkebûs Bu Şiirde Öldü Asıl

ve zerdüşt ayine duruyor bu akşam
acem kuşlarının yakıldığı ateşe köprüyken saçlarından
ey eşkabeye mabut olmuş rudabe gözlerin..şimdi
beni halıların uçmayacağına kim inandırır ?
zal'ın ak saçları da rüstem kere kuduruyor bu akşam
doldur ve dök şiiri avuçlarından..



sen bir şairin dünyadaki son akşamısın
son oturuşu,son şarabı,son küfrüsün maun
çocuklar peydahladığı son kuyu,ki rahş hala oradadır
ve artık oraya gözlerinden (o zehirli yoldan) gidildiğine herkes inanır
yine karlı bir akşamı giyindi geliyor kokun...
sen şairin bu dünyadaki son akşamısın
ey sen! tahtı süleymanın ihtişamısın..