Eski

Geçen gün,eski evimize gittim,
Çocukluğumun geçtiği,
Kendimi ilk bildiğim,
Sanki gündüz düşünde,
Buruk bir haldeyim.

Her yer,her şey değişmiş.
Bir tek,bakkal Mehmet Efendi,
O duruyor,yerli yerinde,
Koca koca,binalar yükselmiş,
Eskiden düşlerle,oynadığımız yerde.

İnsanlar bile farklı,çok farklı,
Eski sıcaklık yok sanki,kimsede,
Hoşgörü,sevgi zaten yitik duygular,
Aşk mı?Onu hiç sorma,
Sanırım en güzeli,bilinen eski devirde.

En sevdiğim,sokak lambası altındayım,
Gündüzken bie gece olan bu muhitte,
Titrek ışık,insanların en son umudu gibi,
Ya da içlerinde en son kalan,sevgi,
Bunlar olmadan,nasıl anlaşılır ki,insan değeri.

Sizin evinizin önünden geçiyorum,sonra
Artık yerinde olmayan evinizin,
Sanki hala,pencereden bir güneş gibi doğup,
Bana bakıyorsun,gülümsemelerin en güzeli ile,
Geldim ya buraya,acı çekeceğimi bile bile.

Eski evimizdeyim,şimdi,
Dışarıdan bakan,bir çirkinlik zanneder
Oysa ki,her köşesi,her yeri,anılarla dolu,
Tozlu havayı çekiyorum içime,
Sanki bu beni eskiye götüren,yoldu.

Eski bir fotoğraf albümü buluyorum,
Abimle hep kavga ettiğimiz oda da,
Açıyorum hemen,elime alıp,
Eskiye özlemim,iç çekişim,çok derin,
Fizan'dan duyulmuş olmalı.

Herkes mutlu sanki,o zamanlar,
Çağırsa da gitsek keşke,geçmişin ruhu,
Yere çöküyorum çaresiz,kederle,
Başım,ellerimin arasında,
Sımsıcak dostlarım,kayıyor gözlerimden.

Yapacak bir şey yok,anlıyorum,
Bari...
Bari,tekrar aşkı bulabilsem,
Ya da,eskisi gibi bir dost,
Tekrar geri gelse ya da,
Göçen anne ve babam.