Eski Bayramlar

eskiden bayramların bir anlamı vardı,
dost bildiklerimiz birbirini yoklardı,
aşıklar,sevdalılar gül verip,gül koklardı,
anılar yenilenir,haneler süslenirdi.

ne yollar kesilir,ne camlar kırılırdı,
küsler barışırdı,mutlulluklar yarışırdı,
ne kavga vardı,ne huzursuz bir ortam,
bayramda beraberdi halkı ile sultan.

sulanırdı bahçeler,çiçeklerle ele ele,
yiyecekler konurdu gül kokulu mendile,
bir yılın hasretini kutlardı sevgiyle,
güzel günler ümitle tanrıdan dilek dile.

nice seneler gelip,geçti hep bu hayalle,
hiçbir bayram olmadı,vatandaşa çile,
art niyet olanların bayramı işte böyle,
bayramı,çevirdiler,üzüntüye,zillete.

nerde kaldı yardımlaşma,nerde kaldı dostluk,
herkes bir menfaat umar,koltuk kavgasından
halkları ,götürdüler,birçoğu arkasından,
yapıştılar fakirin, yoksul yakasından,
,
bayramı zehir ettiler bu millete,
bayramlar benzerdi evvelden cennete,
ne örfe uydular ne dinde sünnete,
bayramlar bir yük oldu sanki bu millete.l