Eski Bir Düşün Artığı Olurdu An

Hangi dizesine tutunsak aşkın,
O nefessiz meyin dudağında büzülür anlar
Marifet yaşamak değil
Yaşatmaktır aşkı harman vakitlerinde
Ansızın ocaksız bir ateş tüter
Gönlümüzün o kırık mevsimlerinde
Savurur bizi gövdemizin alaz zemherilerine...

Kapatıp kapıyı ve perdeyi
Ateşime sokulurdun
Soluk bir battaniyenin altında
Doyumsuz bir yolculuk olurdu varlığın
Dışarıda puşt bir mevsim
Uluorta bir zemheri
Bir kurt ısırığı acırdı tenimizde
Yürürdük seninle üşümüş karlar üzerinde...

Nefesinin anason kokusuyla
Dağlardı genzimi içli bir şarkı
Dilinin kaygan zeminine çakılırdım
Eski bir düşün artığı olurdu an
Seninle yuvasını arayan kuştu hazan
Aç akbabalar dönerdi tepemizde
Seninle bir yıldız alacasına yürürdük
Ellerinin sevdalı kelepçesinde
Müebbet bir âşık olurdum...