Eskici

Bir sevdam vardı
Uçuk mavi renginde
Gökyüzü kadar ferah denizler kadar engin
En çok umut barınırdı içinde, en çok güven
Bir sabah erken
İşe giderken
Sigara izmaritinin yanına
Çakmak olmak istedi...
Masada bıraktım onu

Bir gençliğim vardı
Zaman çaldı onu... Ben uyurken
Yalnızca gözlerimdeki çocuğu
Kurtarabildim elinden

Portakal rengiydi ayakkabılarım
İsyankârlığımın orkestra şefi
Başparmağım
Delince ayakkabıyı
Annem eskici ile
Mandal pazarlığında
Kullandı onu.

Şimdi bir eskici kaldı bir de ben
Ama daha mutluyum
Aynada kendimi seyrederken