Eskiciyim

Eskiciyim
Topladım koynuma yıldızların şavkını
Topladım koynuma dünyanın gözyaşlarını
Topladım geçmişini senin
Tutunacak dalım olmadan.

Eskiciyim
Yeniye yüz çevirmiş ihanetlerde
Merhamet tohumlarını savurdum
Sakladım kahpeliklerini puştun
Sineye sardım dünyanın en çirkin sesini
Doğuya vardım batıya vardım
Sonra denizlerin koynunda saklandım.

Eskiciyim
Ivır zıvırını gecenin, susarak topladım
Çocuklar uyanmasın
Annem yolumu gözlerken uykuya dalmasın
Ve yorulmasın Atilla İlhan
Hiçbir sevgiliye benim kadar mecbur kalmasın.

Eskiciyim
Giderek yaşıyorum yolun ahvalini
Sürünerek, yangınların isini kucaklamış duvarlarda
Ve korkarak, yaşama bilincini terk ile
Yeni bir ömür yaşayamayacak kadar
Eski...
ve eksik...