Eskide Kalsın

hayaller vardı yara bere içinde;
geceden bana, benden sabaha uzanan.
bir köprüydüm, bir maşaydım yokluğuna..
çetrefilli sözleri sıyırmaya çalışırken
kullandığım jilet kör gibiydi,
kalbime batardı her seferinde..
dizlerim derman dilenirdi
her fırsatta gördüğü her satırdan..
ışığa susamış dehlizler vardı,
memleketin içindeki güneşten insanları
bir bir asan o "alçak mahkeme"lerde..
şimdi sen varsın, ben varım;
bir daha olmasın diye
gel yola koyulalım,
şiirler eşliğinde..