Eskidikçe mi

Yeşilli cümlelerin esiri olmuş, karanlık gecem,

Gözlerin kadar saf, sensizlik kadar siyah,

Yaşlan ruhum, bu gece yaşlan

Sevdam çıkarıyor seni, her taştan.

Baştan yazıyorum mabedime adını,

Hiçbir şeyin, alamaz oldum tadını,

Sen akacak, damar tutmasa kanımı,

Önünde durmaktan, eskittim galiba kapını,

Senli bir sabahım olmadı hiç,

Gerçi sensiz de olmadı, olmuyor ve olmayacak,

Sana göre belki kansızım ya da gamsız,

Kimse bilmez divane bu bahtsız,

Hiç, bir kral olur mu tahtsız,

Sensiz körüm ve dilim tatsız,

Siyah her yer karanlık, yeşilsiz bir dünya bu.

Sahi eskiden mi güzeldin, eskidikçe mi bilemiyorum,

Eskimeyen bir, sen var şuramda, atamıyorum,

Eksilme sakın, halim de yok katamıyorum,

Yıllandı sevdam tadından geçemiyorum.

Verdim mutluluk denen rızkımı,

Bırakamıyorum şu seni yaklaştıran zıkkımı,

Hayal meyal işte, karşımdasın bu gecede

Yine cümlemde ki her hecede.