Eskit

Bu gün günlerden neyin ertesi
Erteleyerek geçti ömrümün saatleri
Tesir etmiyor artık
Yüreğimde terennüm eden değişmez tecelli
/.../

O yıldızlar
O ay
Çok uzaklardan dönüp dönüp bakıyorlar
Suya düşen titreyişleriyle halka halka büyüyor hüzün
Ney'di aradığın
Çarptığın yerde ben varım

-Düşlerimi eskitmeden sadece yaşlanacaktım-

Yanıtsız sorular
Anlamsız bakışlar
Aklımı verdiğim rüzgar
Önce kendine ulaşmalı insan
Sonra karanlık yüzlü duvarlara çarpmalı
Kalbin derinliğini bilmeyen
Okyanuslara dalmalı
Bana ulaşmak bu kadar kolayken
Şimdi şaşkın gözlerle yolunu arıyorsun

Her yolun
Her sokağın bir adı vardır
Ya kendi içinde kaybolursan
Dokunarak kendine ulaşabilir mi insan

Şimdi...
Ney'in sesinden iki perdah alınmış gibi pürüzsüz dinliyorsun soluyan gecenin dibinde
Yalnız ve hala mağrur
Nereye gidersen git
Bir iç masal var okunmamış

-Seni bekleyen tek şey kaderin olmuş-