Eskitiriz Saatleri

"dilimizde söylenceler mutsuz
ruhumuzda gölgesi"

-I-
bir ömür devirebilirsin yüreğinde
hatta ak bile düşer gözlerine
saçların iki büklüm sızıya döner
karanlıktan bilirsin
ararsın

nafile bir sefer gibidir bazen hayat
hep yenilgi
hep bozgun düşler
yine de yaşarsın
taş olsa bir yanın gülersin yine de
bilmezsin
tekil doğup tekil öldüğünü aşkta

-II-
tırnaklarınla açtığın göğüs kafesimde
sendeliyorum
can çekişiyorum ölemiyorum
aklım sırat
niyet düşmek
düşemiyorum
seni unutmak için
kendimden bile vazgeçiyorum

tüm camlarını açtım odamın
önceki gökyüzünü doldurdum yüreğime
sonra bir hece bir ilmek geçirdim boynuma
vebal büyük yol uzun
nedense aklıma güldüğün zamanlar geldi hayal meyal
bir el sallayış boşlukta kaldı
ve tükenişin son nefesinde yarım yamalak anıldı adın
hâlâ gülen gözlerle
masamda sana vasiyet
bir şiir
bir hece
bir koca dünya bıraktım
gül sadece

-III-
eskitiriz saatleri
alabildiğine batar gün yüreğimize
oysa hükümsüzdür zaman işlediği suçundan
geçmediği saatlerinden ve akan gözyaşlarımdan
sonra duvarlarımızda belirir çığlığı
dedim ya
eskitiriz saatleri
meçhul olan karanlıkta
sonrası mı
ne sen sor ne ben bileyim kaç günahında yandığımı



10.09.2013 / Şair-i Gülhan...202