Eşkiya

bir çift kara kaş
bir çift kara göz peşinde koştuk,
iki al dudak
bir bal dil için tutuştuk.
dağlara vurduk kendimizi
adımızı eşkiya koydular,
ince fikir
sırma düş için vuruştuk.

kimse sorgulayamaz bizi;
kara sevdalıyız
kefenimiz üstümüzde
işkence yüreğimizde
ne yatacak toprak
ne meyve isteriz ellerin ağacından,
ne de bir taşa yazılır adımız!

biz biliriz bizi,
kurşun işlemez
urgan geçmez başımızdan
hücrelere sığmayız,
yasalarda yazmaz suçumuz
gönüllerde kesilir cezamız.