Eskiyecek Şiirleriniz

Eskiyecek şiirleriniz,
Ben henüz okuyamadan,

Yaşamla beş taş oynarken ben,
Ve gariptir,
Yüzükler hep tek taş olmaya özenirken...

Şimdi, tektaşım parmağımda.
Halen tek olduğumu gösterir...
Bir o kadar yalnızlığımı taşırım ceplerimde.
Bir o kadar düş/üş/lerimi.
(Üşüşmüşlerdi başına hani)
Olduğum..
Oldurduğum..
Öldürdüğüm.....
Yüzüme çarpar!,



Bir tokat,
Yüzümü kanatır,
Yakar.


Hayatın peşinde sürek avına çıkarım,bir
Atsız,bir
Arsız, avratsız
Silahsız...
Ben kendimi, böyle böyle aşarım...
Kanadım yoktur ki, uçamam zamanda,
Alışmam yine de,
Alışmamam avutur beni.
Tüm gözlerde yine seni ararım ..

Hayatın
coşkun, dingin,huzurlu olduğu hayal edilen gözlerinden,
Sarkar zamanın ayakları
Kan damlar.
Akar dizlerine, akar, çoğalır.
Kemirir kemiklerini sonsuna dek.
Ölüm..
Ve sen yine de aldırmazsın!!!
Kendine,zamana,vahşete!!


Yükselir, boğar seni, o deniz,o sessiz keramette.
O denizde ıslanır ruhun,
O denizde yok olur
Umudun.

Gözlerin, kan çanağı.
Çam kokularının ağaçları gelir aklına,
Gidip toprağı öpesin! gelir.
Hiç kavuşmayacakmış gibi!
Nefesin,
Yarına...
Yaraya
Yare...


Sevdiklerini öper gibi,
Bir sevgiliye kavuşur gibi.
Dingin kaderin yazgısında, mecburi yalnızlığında pinekleyen,
olmazsa olmaz hayallerinin
Peşine düşersin..
Ağlayamazsın.
Haykıramaz.
Boğazında düğümlenen son çığlıkta, inan usanır,us/lanır,susarsın.
Kusarsın
İç haykırışlarının duasında, küfründe, yalnızlığında!


Anlamazsın.
Doğurgan ve yalın.


Hep bakarsın,
Uzaktaki bir şehre,
Gözlerin hep uzaklarda işte ...
Sebebini arayamazsın
Utanır/ utanmaz
An/larsın.


Bir ılık meltemin peşinde koşar
gibi...
kovalar gibi kendini .....
Koşarsın..

Yakalayamayacağını bilir,
Yine de inanırsın bir günaha
İçinden binlerce küfür yükselir.
Eskiyen şiirler gibi
Eksilir zaman,

Ve yazgı süslenir,
Kırık aynanda senin..
Hüzün kokar geceliğin.
Gecelerin.!
Ve iyi geceler der biri,
En derinininde.
Rüyandakiler hoşçakal derler,yine de..
Arkandan su dökerler,
Yine kavuşasın diye,
O özleme...

19 mart 2010-sinop