Esma

Arama hiç boşuna buralarda sen onu
Terki diyar eyledi burdan kaçtı Esma
Ayrılamam diyordu unutamam ben onu
Dost dediği kullarla arayı açtı Esma

Lal kesildi bir anda bülbül gibi dilleri
Ne kapısını açtı nede duydu zilleri
Görsen dayanamazdın düşürdüğün halleri
Kırık kanatlarıyla şuradan uçtu Esma

Gecelerin koynunda senin için yaş döktü
Gözlerinin altına kara halkalar çöktü
Başak gibi sarardı kadere boyun büktü
Ellere yalan yere tebessüm saçtı Esma

Her gece düşlerini darağacına astı
Dilinde ki nağmeler türkü değildi yastı
Senden gelen her kahrı aldı bağrına bastı
Aşk badesi diyerek agular içti Esma

Nefesleri zor aldı öksürdü acı acı
Yardımına koştular dostlar akraba bacı
Dermansız derde düşmüş aman vermezken sancı
Yarasına eliyle kuru tuz saçtı Esma

Yalancı baharlarda üç olsun güldürdün
Riyakâr sözlerinle umudunu soldurdun
Eserin ile övün yaşar iken öldürdün
Yürekte sevdasına ak kefen biçti Esma

Küstü hayata garip ömrüne sebep oldun
Allah da biliyor ya çok büyük vebal aldın
Helallik dilemeye geldin ise geç kaldın
Geçen ay bu âlemden ahrete göçtü Esma

S.SAMYELİ