Esmeden

Günaydın,bu sabah,
Daldaki kuşla konuştum.
Bana elindekine bak dedi
Baktım,elim boştu.
Elim boş.yok birşey dedim.
Bana.resimlerine bak dedi.
Resimlere baktım.baktım.
Keşke,keşke,bakmasaydım
Dedim .ne kadar zalimim
Bu kadarmı kötüyüm kendime,
Herşeyi ben yapmışım meger.
O degerli ömrüme.
Ah ah.ne cezalar vermişim
Bu zavallı gönlüme.
Hep bahar olsun istemişim sanki
Olurmu hiç demeden
Zaman olmuş koşmuşum
Ova bayır düz demeden
Su içmeden,ekmek yemeden
Bak sen ya.gereksiz sevmişim
Güzel çirkin ayıtetmeden
Sanki bir peri elinden
İçer gibi içmişim tüm kadehleri
İçki demeden,zehir demeden
Yollara yürümüşüm yoldaşlarla
Yakışırmı,hainmi degermi ,
Acaba demeden,bilmeden
Herkes aglarken,gülmüşüm.
İçime akıtmışım.acımı,yaşımı
Issız yerlere saklamışım
Aglamışım,kimse görmeden.
Artık,çokta önemli degil,
Bundan sonrası,
Geride kaldı nasılsa.
Yaşanmışılık safsatası
Bir sedir agacı olmak gerek
Yüce bir dag başında
Kimse bilmeden,kimse kesmeden.
O kötü fırtına savurup esmeden...