Esmer Bir Margazit

Bir şiiri yatırdım dizlerime
tam on yıl
sevdim senede bir saat
yürüdü ömrümden sevdiğim kadınlar
yürüdü dokunuş
yürüdü aşk
uzaklaştı dize dize bütün gözleri.

Bir saati kaça bölsen azdır
bir saati çeksen, yavaşlatsan
bir ömürden ne kalır
esmer bir margazit kaldı içimde
neredeyse on yıldır

Son kez tutsam yüzünü
hiç bilmesen sana yazdığım şiirleri
alsam senden aklımda kalanları
herkesten saklasam
içimde kurumuş denizleri
gözlerine bin yıllarca
ağlasam.

Çünkü bir ağrı var sol yanımda
Ben o ağrıyı sana
nasıl anlatsam?
bir ben varım bu sonlu ağlayışta
yazabildiklerim var
bir de adın
ki bir çiçeği andırır
sonrası on yıldır
eşsiz bir ağrı diye bana kalır
esmer bir margazit kaldı içimde
neredeyse on yıldır.

Bütün evrende anlatılan
ama olmayan adalet
adındır,
senden bana kalandır
ama asla emin olamazsın
çünkü bütün kanıtlar
bir kuşkuya katılır
çünkü bütün kadınlar
eninde sonunda bir gün
erkeğe yeni bir yalnızlıktır
yeni bir yanılgıdır.

Yalnızlıklarımdan seni çıkarsam
geriye ne kalır
Esmer bir margazit kaldı içimde
neredeyse on yıldır.