Esmer Ölüm, Ayrılık Öksüz Ağlıyor Omuz Başımda

---


Ayrılık öksüz ağlıyor omuz başımda
Beyaz bir el
Son mısrasını k/aralıyor sevimin
Nicedir
Pembe düşler as(a)madım yüreğime
Ve nicedir
Sessiz harflerle
Beyaz öksürmedi aşka dair ölüm


Büyüklere avuntu masallar anlatılırdı
Hani kaç kış ötesi vuslatları giyinirdim
Sana üşüsem gözlerim sıcak mevsimler türetirdi
Büyük kanatlarında yosun sürgünler yedim ankanın
Dev aynalar örterdi küçük yüreğimi
Orak biçerdi başak hayallerimi
z/amansız biçim ayrılıklara sereserpeydim


Nicedir
Ellerimin beyaz kirini
Yıkatmadım çocuk masumiyetime


Düşünme sen
Düşlerimi şiirlerin girdabında yitirdim
Şair dediğin
Kitabın orta aralığında yaşamalıdır aşkı
Ben şair nefesimi
Mısraların yangınında tükettim


Ben esmer yüzlü bir çocuktum
Yüreğim,
Esmer türkülerde yanardı
Esmer yaşardım mesela beyaz sabahları
Ağlamalarıma
Hiç beyaz yürekli bir kadın ortak olmadı
Nicedir
Beyaz umutlu ölümgenlikler vuslat edinmedim hiç
Esmer yaşadım
Esmer ölüm düşledim..