Es/ra

Esra, çıldırmış gibi durma karşımda
Kelime hokkabazlığını satmıyorum
Kapalı kapılar ardında sana cenneti bağışlıyorum
Özüm gölgene eş değer
İki gözüm önüme aksın, seni seviyorum...

Esra, karanlıktır türkülerimin bir yanı
Anlayamazsın kelimelerimin gizini
Güzelliğine iklimler şaşırır, yaprak yeşilinde
Senin mevsimin yoktur, daracık yüreğimde
Umudumu ellerinle boyadım
Sonum toprak olsun, seni seviyorum...

Esra, çığlıklarının izdüşümünde taranır saçların
Aynaların sokaklar kadar korkulu ve üşengeç
Sana benzer kibrit alevinde görünen özgürlük
Her devri kapattı tek tek yıllanmışlığın
Ve avucunda işlenmiş bir sevda teri
Gözyaşıma yüreğini kattım
Nefesim gergefte hicran olsun, seni seviyorum...

Sakın ola korkma karanlığımdan
Uyut gözlerini cennetin toprak tenlisi
Ateş çiçeklerini toplayan çocuklara benziyoruz
Bu uzağı çirkef sevda düzeninde
Kapat kapılarını kilitli kalsın
Uzun süren bir yalnızlığı sırtlıyoruz
Sızlıyorum, üşüyorum
İki gözüm önüme aksın, seni seviyorum...

Sayılıdır koynunda büyüme beklemiş Nisa'nın günleri
Sesine adım değse ağlarsın bilirim
Esmer rüzgârlara saklarsın fısıldayışlarını
Cizre'ye kar düşer, ben yanarım
Uzakların ecelim olsun, seni seviyorum...

Esra, hangi zaman sensiz gül açtı bilemem
Bilemem kirpiklerinde resmettiğin korkuyu
Titrek bir kırlangıç gibisin, yersiz yurtsuz
Bana memleket dersin bilirim
Öleceğim her an seninim, biliyorsun
Ve biliyorsun, üstüme acılar yığan
Şahlanmış zulüm de olsan, seni seviyorum...

Esra, boynuma ateşlerden ipler geçirdim
Kıvılcımı hasretin, kıvılcımı hayalin
Büyümeye meraklı çocuklar gibiyim, düşünce nefesine
Ağzımdan bozguna uğramış şiirler taşar
Her cümlesi senden bihaber
Hele şu küçük isyan parmağı değmez mi yüreğime
Bir seni düşünürüm, bir seni
Hey hat! Koparsa gökyüzü mavisinden
Kıyametim azap olsa, seni seviyorum...

Sayılıdır, koynunda büyümeye beklemiş Nisa'nın günleri
Sesine adım değerse ağlarsın
Esmer rüzgârlara saklarsın fısıldayışlarını
?Seni seviyorum...'

-Ben de...

-Ben de...