Esra-r-lı Düşler Serisinden - 15 / Bir Sen Bilmedin

düşünsel zindanlarda
şizofrenliği sevdamın
salt sana ait iken,
affedemedim kendimi
affettirmedin


firar öncesi senden
kal demeni beklerken
casusluğunu lânetin
geciktirmedin


ne de çok darbe yedim
kırbaç...senin elinden
doydum da işkenceye
acıktırmadın


git dedin, güle güle
haydi, uğurlar olsun!..
gittim de senden öyle
bir sen bilmedin


oysa
her yeni günde
mutlu olmak var iken
senin sevginle...
karalar giy/dir/din de sen
sevindirmedin


......ve halen çocuk bahçesi
gibiyken gamzelerin
(kaydıraklar, salıncaklar..)
çağırıp, bindirmedin


şimdi karşında
ölü erkeklerin diri döllerinden
peydahlanan...
iri gözlerle ve en piç hallerle ben!

benimsemedin / -benim- demedin


yittim de sende öyle
bir sen bilmedin...