Eşref Saati
Yorgunluğum,
Gözlerimi kaçıralı senden
Sabah ezanı şahittir gökyüzünü selamladığıma,
Ve bir parça ekmek mahallemin yorgun kuşuna.
Çoklu isim tamlamaları ile çağırdı çocuklar,
Zira zinciri eksik kalmış isimlerin...
Bakkalın tek-elini bugün kestiler,
Kan oturması bir boşanma yaşadı geçen ay
Ciğerimize ciğerimize üflerken sigarasını,
Üsküdar baca oldu karşıdan.
Sen anla mangal havası,
Bu, Eşref abinin yürek yangınının edası.
Edası da, nasıl bir baş belası.
Yürek yoksunu, mahur bir göz telaşı.
Cam kavurması, çam yarması.
Koca göbeğini demlik yaparak,
Kıtlama içiyor çayını,
Sorsan Erzurumlu bir gelin aldı,
Gören var mı, adı sadece yıldızlarda saklı.
O da gelip geçerken eski İstanbul'dan
Anısı fotoğraflara yadigar kaldı..
Son bir söz kaldı geriye Eşref amcadan,
Tekil horoz, bir de mirasa düşen veresiye tahtası.
Düşerse duvardan yazılanların karası,
Bir bir ödesinler aldıkları çayın parasını.
Çaylar bahane de Eşref amca,
Senli günler gelmiyor geriye
Ne Eda kaldı ne 157 numara bu mahallede,
Bir sen kaldın çekirdekli akşamlarımızın deminde...
Tebrikler hocam yüreğiniz dert görmesin kaleminiz daim olsun güne düşen şiirinizi tekrar okumaktan keyf aldım nice şiirlere inşallah Sonsuz saygılarımla
İçeriği ve işleyişi ile çok güzel bir şiirdi bir kıyısında kendimizi bulduğumuz. Tebrikler Uğur bey Sevgilerimle
Başlığı görünce farklı düşüncelerle geldim şiire... Ama bambaşka hikayeyle karşılaştım. Gün geçtikçe kirlenen insanlık olgusunun evvel zamanı aslında hikaye... Çocukluk ve lise yıllarımda (hatta ilk okula başlamadan önce bakkal Erhan amca ve avukat (adını hatırlayamadığım soyadı Bıçakçı) amca arasında mekik dokurdum. İkisi de ufak tefek işler yaptırırdı ( bak aklıma geldi avukat olan amca zarf ve içinde zamk olan çok ufak yeşil bir tüp verirdi. Ben de zarfları yapıştırırdım. O işi yapınca kendimle gurur duyduğumu hatırladım şimdi☺️) esnaf ve zanaatkarların arasında yetişmiş ve ara ara esnaflık da yapmış biri olarak; esnaflığın nasıl bir şey olduğuna çok şahit olmuş ve birçok noktasında da kendime örnek almışımdır. Bu nedenle de gerçek anlamda esnafın bendeki yeri başkadır. Bu yüzden tanımasam da ve Eşref amca gerçekten yaşadı mı yoksa senin şiir kahramanın mı bilmiyorum ama şiir o kadar gerçek ki etkilenmemek, üzülmemek mümkün değil. İçten dışa taşan hüznü var şiirin. Nerelere götürdü beni bak. O derece yani. Eksik olmayasın adaşım. Eline yüreğine sağlık. Sevgi ve selamlar...