Esrik Yanılsamalar - 2

öylesine akar dingin ruhum
bukle bukle

siyah ve serin dalgalar arasından
dökülen örgülerle bağlandığım omuzlarına
ben yine de memnunum bu bakışlardan

ziyadesiyle
meftun oldum süzülürken o gül yanaklardan

bir ömrü içtiğim göz bebeklerinden
kadeh kadeh
dağlanmış ya yüreğim o öpülesi kor dudaklardan

kalmışım ya özürlü başka sevdalara
bir de duyarsız

elbet sen de bilirsin ey vicdansız
hala bu eziyet niye
öldür beni böyle en sonunda

çılgın denizi gördüm birden bire
düşerken çavlandan sakince

eh artık görmüşüm ya denizi
umurumda mı kıyıdan uzamış kara
ardımda kalmış boz bulanık anılar

el sallamış ufukta mor dumanlar
kızıl semalar

terk edilmiş koydan açılana dek
ışıklar kırılıyor gözümde perde perde
çocukluğum sulardan süzüldü geri ruhuma

anlat bana ey kam
sır mıdır bu gördüğüm demler

kıyıdan çözüldüğüm bu ilkbahar güneşinde
içimi dökersem ben o maviliklere
kaybolur muyum yine sularında

öylesine bomboş
sular alıp gitsin artık beni sayrılarımla

ruhum esrik / ben sarhoş
bir tekneki dalgalar arasında
dümensiz ve başıboş