Eşsiz Gül Düeti

Kırmızı gül

İçimde ona doğru bir hissin gittiğini düşünüyordum
Öyle utangaç bir tavırdı ki üstümde
Kırk yıl düşünsem böyle olamam dedim sonra
Aklıma al al olmuş ki ilk halim gelirdi o vakit
Bakmaya doyamadığım bir saflıktı karşımdaki
Yürekli olmalıydım ve söylemeliydim
Belki farklıydık ama çekingen olmamalıydık
Tertemiz duygularımı ona açmalıydım
Belki de beyazlığıyla kabul ederdi beni

Beyaz gül

Sırrım vardı ona söylediğim zamanında
Masumiyetime o kadar inanmıştı ki
Bende kendime inanacaktım az kalsın
Öyle ki temiz bir gönüldü benim ki
Saf içimle, suskunluğum kana bulanmıştı
Susmak, beni boğuyordu bazen
Özgürce uçmak istiyordum gökyüzünde
Alçakgönüllülüğüm olmasa yanımda
Ne çok korku birikirdi ona karşı içimde
Solan sarılıkla hatıralarına gizlerdi belki de beni

Sarı gül

Memnun kalıp kalmadığını bilmeden
Sonunu göremediğim ismine dair hikayeler
Okuyordum
Kıskanıyordum belki de adını
Dokunamadan başka satırlara kayıyordu c/ismin
Belki de kıvanç duyduğunuz zamanlarda
İnsanın yüreğindeki dostluk eskiyordu
Öyle ki kalbim kıskanç olsa da dostuna
Aramalı belki de denizindeki mavi desteleri

Mavi gül

Haykırıyordum caminin ezan seslerindeki yankıyla sana
İlahi okunuyordu uzaktan geceye
Ben düşünmekten mosmor oluyordum/ el aman
Ortada eşsiz bir sen kalıyordu geriye
Bir de unutursan beni/ kara bir duman
Tanrı bilir ya
Hüsranı bilmiyordum
Yalanı bilmiyordum
Yanlışı bilmiyordum
Taptaze berraklıkla kendi rengimi denize veriyordum
Adıma şiirler yazılan bir dehlizdeyken sonsuzluk

Mor gül

Ebedi düşünmelerim vardı rüyalarımda
Acabalar, keşkeler, imkansızlar
Aşkın sınırı yoktu o annenin ayağındaki cennette
Duy ki
Dualarım çocuk ağlaması kadar gerçek ve içtendi
Esaretin içinde beni kendine çeken lavanta rengi gibiydi
Öyle ki
Aşkın beni benden alan yanı ebedi
Bende ancak buydu şiirin temeli

Lavanta rengi gül

Sihirli bir el dokuyordu kalbimin içini
Gizemli mabedinde kelepçeliydi artık umutlarım
Ben kendi yalnızlığıma tutukluydum
Sen kendi renginde kayboluyordun
Ayın ilk halinde yok oluyordun, tüm çiçekler gibi
...

Bir gece düşüyorduk pencerenizden içeri
O minicik kuşla beraber iyileşmeyi bekliyorduk
Ve saklı bir düşün pençesinde yankı buluyorduk
Elinizde kalan son sevgi taneleriyle...

28.08.11