Esved...

( I )


Gittin...

Bütün ölü aşklar dillendi ardından;



Ey sevgili;

O dişlerinin arasında çiğnediğin
Ruhunu çoktan yokluğuna adamış bir sevdalının
Dünyaya hibe ettiği bedenine ait...

Biz gördük ve bildik;
Şahidiz.


Dünyaya bedenini bırakabilecek mertebeye erişen
Her ölüye aynı ismi verdik.


Biz
Ölümü yeniden doğmak addeden her sevdalıya
Esved diye seslendik...



( II )



Sen yokluğuna yandığımı sansan da
Ben asıl azabı
Gözlerimi çıkarıp
Dünyaya gözlerimle bakman için ellerine verdiğinde tattım.


Suretine hasret kalmakmış azapların en dayanılmazı
Ve şahdamarım kadar yakın olana sarılmakmış can havliyle.


Benliğimin cehenneminde lanetlediğim kavimler
Kuracaklar dilediğin dünyayı sana.
Bilmediğin bir yalnızlığa doğacak varlığın yeni baştan.


Ve ben
Bildiğim tüm karanlıkların kulağına okuyacağım adını;


Bin yılda yaşasan
Yüzlerce kez doğsan da ardımdan
Ölüm üstüne yapışacak
Çıkarıp atamadığın teninden misal...


İstersen bekleme;


Git şimdi
Git ve göm kendini rüyalarıma.


Ki bunlar benden sana yazılan son bir kaç kelam...


Git hadi
Git korkma;


Topraktan geldik vesselam...
Toprağa gideceğiz tek kelam...





Haziran'2009 Aydın...