E'ûzû

........


Gayyadan çıkarıldım
Geldim nihâyet
Bir su damlası oldum
Karıncanın kavruk ağzında
Varlığımı hiç aynasına buladım da
Sükûta erdim
Milyon şiir kasırgasında



Anka'nın kanadında aymaz her fikrim
Doluydu
Boşaldı her zikrim
Aklımın susunda
Düşündüm ki
Ömrüm boş bir rûya
Nasıl bu kadar ölçüldüm
Düş dârâsında



Anladım ki
Yorgun hâyâl tâciriyim
Kaldım
Çalakalem bir mevsimin yanılgısında
Ne yapsam kısmetsiz
Şanssız biriyim
Tok iken aç kaldım
İbrahim sofrasında



Güfte öfke
Beste telâşlı
Yakılan sazımda şimdi
Zaman göçer
Saatlerin küsmüş gongunda
Bir yol olsa
Bu ömürden de giderdim elbet
Mahkûmum yaranın en has yanında


........


Nurettin Önder