Evcil Sular
Benim yanağımı
Toprağın dudağını
Oylum oylum öperdi oy mis gibi
Eyvah eyvah
Kurumayı sıçrattı kaçışı
Kayalıklarımda yıllandı
Yabani gök gürlemesi yankısı
Telgrafta vahşi yağmur kokusu
Kurudu zarflarda
Sırılsıklam mektuplar
Bağlar bahçeler döndü çöle
Kök saldı kumlara duygular
Zerresinde zaten vardı
Güneş ağrısı
Üstünde köz oldu İbrahim'in ateşi
Dert ortaklığında sözleştik
Damarı kurumuş kör kuyularla
Ey uzaktaki Pınar gel artık
Vaha öyküsünden taşsın sular
Ya da dalga sesini getirsin martılar
Ya da...
Ne zaman onu düşünsem
Ömrüme diziliyor Kerbela'lar
Çekilmeden kılıçlar
Gözümün limanına dolsun
Bir avuç evcil sular
Çok farklı ve uslubu çok tarz bir şiir.Her zaman beğenerek okuduğum kıymetli kalem.Selamlarımla, saygılar
Kerbela’lara direnenlere selam olsun
İyi bir şiir okudum
Sevgiyle Kazım bey