Evet Bayım Sevdim

Evet hiç küsmemiştim sana.
Hiç uzak kalmamıştım kalbine.
‘Severek ayrılanlar bilirler çünkü ayrılığı;
Sen benim eş ruhumsun.
Unutmuş olsan hissederdim.
Unutmuş olsan yanımda durmazdı her sabah hayalin.'
Unutmuş olsan hissederdim..
Bizim aramızdaki o pamuk ipliğin koptuğunu hissederdim.
Hissetmedim...
Yaralı kalbimle sevdim ben seni.
Yarım kalan aşkımla sevdim.
Tespihimde, duamda, falımda;
Uykumda ve de uyanıklığımda,
Senin olamayan gözlerle sana baktığımda da sevdim.
Gamsız duygularını hoyratça boynuma doladığında da,
Helal etmediğin hakta da sevdim..
Hayatın var gücüyle boğazımı sıktığında,
Bütün yıkıntılarımın arasında sevdim.
Düşünmediğini, sevmediğini, umursamadığını dillendirdiğinde;
Yine sevdim...
Beraber sevip, beraber ufka bakamayacak olduğumuzu bile bile sevdim.
Herkes, her şey değiştiğinde; ben içinde küçülüp, sen büyüdüğünde;
Hayatımın bundan sonrasında olamayacağını bile bile sevdim seni.
Seveceğim..
Ömrüm bitene dek, son nefes çıkana dek seveceğim.
Ama; yine seni sensiz büyüterek..
Sensiz yaşatarak..
Çaresizliğimi bir daha lütfen vurma yüzüme bayım!
Ve lütfen bir daha gelme!
Bir daha görme!