Evlat

kaygılıydık

kokuşmuşluğu kentin,

seni de hapseder.

alır götürür bir yerlere

anne dualarını

baba öğütlerini ötelere

aileni kardeşlerini

unutturur bu şehir

hiçe indirir,

tüm ahlaki güzelliklerini,

yok saydırır ulvi fikirleri

korktuk evlat

bizi senden uzaklaştırır

farklı yabancı biri yapar

yalnızlığına düştük

ilk kez uzaktasın

gece-gündüz hasretteyiz

bu şehir acılar da yaşatır

mutluluk huzur sevinçler de

yalnızsın sen de üzüntülerine

çıkmazlarını düşündükçe

karanlık sokaklarını kentin

sızlanır yüreğimiz

dişli çarkların arasına gittin

şehrin avcıları seni

gerili tuzaklarına

atılmış pusularına çekmesin

aldatmaların içine düşmeyesin evlat

endişelerimiz o ki

bitirir bu kentin sokakları seni

sürükler bilinmezlere

çığlık atıyorum düşündükçe,

metropolleşen düzenlere

şerefli insanı esfeli safiline düşürenlere

dinle evlat..!

yürü sen,

yürü en emin sözlerle

doğumunda, gözlerini açtıran

kulaklarına okunan,

kundaklarda ninnileşen,

günde beş kez dinlenen

en doğru sözlerle yürü

dinle bak şair’in sözünü

'Allâha güven, sa'ye sarıl, hikmete râm ol

Yol varsa budur, bilmiyorum başka çıkar yol ‘’ ..

25.12.2020 / Üsküdar

Not : 1992 de İÜHF kazan oğlumu Uşak’tan İstanbul’a uğurlarken .