Evler

Evler, fukaranın göz yaşı!
Evler, evsizlerin hayal taşı...

Her yolun sonunda bana rastlar evler
Bana rezilce mavallar halk eder.

Evsizin elindeki mihenk evimin kilit taşı
Başı, her meselemin başındadır taşı
Baştan başa yatsam ve bir daha kalkmasam
Bu meselin başı olur mu bana mezar taşı?

Mihengi taksam eline tek taş diye?
Fukara bekleye dursun tek taşı
Evler dengine kız verdi kız aldı niye?
Bin taşa bedel zenginin elindeki tek taş yarar başı!

Kimi evler tasalı kimi evler günahkar kimi evler bilinmez..
Gördüm seni, bildim seni, bilinmez meşhur!
Dost bilinenler fukaranın inine inmez
Bu evler fukaraya çıkmaz sokak, meşhur

İçimdeki artçılar on şiddetindedir
Viran olup gidenler gözler ve hayaller, gözler ve hayallerdir

Evler, allahsıza kadar yuva!
Evler, düşüncesiz birer burjuva...

(Mihenk: denek taşı, Kilit taşı: osmanlı yapılarında önemli yeri bulunan ve köprü gibi yapıların ortasında bulunup yapıların ayakta kalmasını sağlayan taş)