Evvel

Neyimiz varsa bizden
Bir ben kalıyorum
Usul bir ışıkla uyanan
Sokaklar sonra
Eskiyen zamana
Ve onca acıya doğrulup
Büyüyorum
Üşüyor evler
Kimsesiz sazlar gibi
Asılı dururken
Dünyanın duvarına
Çocukluğumu soruyorum anneme
Annem
Uykusundan uyanmıyor...

17.06.2017